حسن نیلفروشزاده، عضو هیاترییسه انجمن نساجی ایران در گفتوگو با «جهانصنعت» در رابطه با مشکلاتی که مساله ارز برای صنعت نساجی به همراه آورده است، خاطرنشان کرد: در حال حاضر درد عمومی صنعت نساجی در کشور به مسائل ارزی بازمیگردد؛ این موضوع که تولیدکنندگان در صنعت نساجی برای دریافت ارز باید ماهها در صف تخصیص ارز باشند؛ زمان آن مجهول است، از اینرو نمیتوانند برنامهریزی لازم را داشته باشند.
حسن نیلفروشزاده، عضو هیاترییسه انجمن نساجی ایران در گفتوگو با «جهانصنعت» در رابطه با مشکلاتی که مساله ارز برای صنعت نساجی به همراه آورده است، خاطرنشان کرد: در حال حاضر درد عمومی صنعت نساجی در کشور به مسائل ارزی بازمیگردد؛ این موضوع که تولیدکنندگان در صنعت نساجی برای دریافت ارز باید ماهها در صف تخصیص ارز باشند؛ زمان آن مجهول است، از اینرو نمیتوانند برنامهریزی لازم را داشته باشند.
وی با اشاره به این موضوع که مدتزمان انتظار دریافت ارز به تازگی ششماه را نیز رد کرده است، ادامه داد: فرآیند واردات بهقدری زمانبر شده است که ما برای نخستینبار به مدت یکماه، کارخانه را بهعلت نبود مواداولیه تعطیل کردیم و خسارت این تعطیلی به دشواری قابل جبران خواهد بود.
نیلفروشزاده در ادامه مشکلاتی که عدم تخصیص ارز برای صنعت نساجی بههمراه میآورد، اظهار کرد: بالابودن سن ماشینآلات نیز از دیگر مشکلات این صنعت بهشمار میرود که ریشه آن نیز به مشکلات و عدم تخصیص ارز بازمیگردد؛ این در حالی است که در کشوری مانند ترکیه مدتزمان استفاده از ماشینآلات ششسال است، آنها از محل ارزشافزوده این صنعت ذخیره کرده و سپس پس از مدت کوتاهی ماشینآلات خود را تعویض و نو میکنند.
ماشینآلات فرسودهای که رمقی برای بافتن ندارند
عضو هیاترییسه انجمن نساجی ایران با تاکید بر این موضوع که سن ماشینآلات ما در کشور بالاست، افزود: در برخی شرکتها ماشینآلاتی وجود دارد که ۲۰ سال از سن آنها گذشته است؛ البته در این میان ماشینآلاتی نیز همچنان مشغول به کار هستند که ۲۵سال از سن آنها میگذرد. این ماشینآلات قدیمی استهلاک بسیار بالایی بههمراه دارند که کالاهایی با کیفیت پایین تولید میکنند؛ درنتیجه روی قیمت محصولات نیز اثرگذار هستند. البته ویژگی ماشینآلات جدید با انواع قبلی بسیار متفاوت بوده و قابلمقایسه نیستند.
نیلفروشزاده در رابطه با این شرکت گفت: برخی کارخانهها که پارچه فاستونی تولید میکنند، با ۷۵درصد ظرفیت خود مشغول به کار هستند. نیاز داخل کشور به این نوع پارچه، ۱۰ تا ۱۲میلیون متر است که حدود نیمی از آن را دو شرکت در داخل تولید میکنند و باقی آن به صورت رسمی قاچاق وارد کشور میشود. وی افزود: برای تولید پارچه فاستونی با این کیفیت، نیاز به واردات مواداولیه از کشورهای دیگر داریم. مواداولیه این پارچه ترکیبی از پشم و پلیاستر است که پشم آن از استرالیا و پلیاستر آن از آلمان وارد میشود.
عضو هیاترییسه انجمن نساجی ایران در ادامه درباره توانایی و ظرفیت صادرات گفت: اگر مشکلات واردات مواداولیه حل شود، میتوانیم با افزایش ظرفیت، قیمت تمامشده خود را کاهش دهیم و قیمت محصولات نیز کاهش پیدا میکند. همچنین میتوان بهسمت صادرات نیز پیش رفت چراکه بهلحاظ کیفی در سطح مطلوبی قرار داریم و کیفیت کالاهای ما مشابه کالاهای خارجی است.
وی خاطرنشان کرد: البته مسوولان در جریان این مشکلات و چالشها قرار دارند. نسلی اما در مدیران ما وجود دارند که حل کردن مشکلات را دشوار میکنند. ما در جریان مشکلات دولت هستیم و میدانیم که تحریم شوخیبردار نیست اما آنها نیز باید برای حل مشکلات کشور درایت خود را به کار بگیرند.
نظرات شما